به نقل از «ایسنا»

با خنده‌ای که عکس تو دربر گرفته است، دیوار خانه چهره دیگر گرفته است

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۸۱۴۳۶

ایسنا/همدان خانمی قاب عکسی دستش گرفته بود و جلو آمد. دور قاب عکس را با سلیقه و حوصله چند گل رز قرمز زده بود. با چشمانی خیره  و بهت زده چشمانش را به خودرویی دوخته بود که قرار بود پیکر شهید را در آن بگذارند. خودرو با گل های سفید تزیین شده بود.

زنی حدودا ۵۰ ساله از خانه بیرون آمد. چادرش را مرتب کرد و به همراه مردی که به نظر می رسید همسرش باشد حرکت کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چهره اش هراسان و مضطرب بود. به خیابان شهدا که رسیدند قدم هایشان تند شد. از میدان شهید جوکار راه را بسته بودند و خودروها مجبور بودند از میدان دور بزنند و یا همانجا گوشه ای پارک کنند.

پیاده رو ها شلوغ بود. برخی هم از وسط خیابان به سمت میدان اصلی راه افتاده بودند. هر چند دقیقه یکبار چند ماشین نظامی با پلاک سبز از کنارم رد می شد که تعدادی جوان و نوجوان با لباس خاکی و بسیجی در آن بودند. جلو ماشین ها پرچم های سرخی نصب شده بود که نمی توانستم خوب ببینم چه چیزی روی آن ها نوشته شده است.

 مادری کودک خردسالش را در کالسکه گذاشته و به راه افتاده بود. بیشتر مردم خانوادگی آمده بودند با همسر و فرزندانشان. به میدان اصلی که رسیدم تعداد زیادی پاسدار در دو سمت خیابان مرتب و یک دست ایستاده بودند و منتظر آمدن هم رزم شهیدشان بودند. صلابت و اقتدار آن ها گویا برای مردم جذابیتی خاص داشت طوری که تعداد زیادی از مردم در گوشه و کنار خیابان موبایل دست گرفته بودند و این صف اقتدار را ثبت می کردند.

خانمی قاب عکسی دستش گرفته بود و جلو آمد. دور قاب عکس را با سلیقه و حوصله چند گل رز قرمز زده بود. با چشمانی خیره  و بهت زده چشمانش را به خودرویی دوخته بود که قرار بود پیکر شهید را در آن بگذارند. خودرو با گل های سفید تزیین شده بود.

صدای ناله و شیونی دردناک توجه ام را جلب کرد. برگشتم خانمی حدودا ۵۵ ساله نزدیک جمعیت می شد. چند خانم دورش را گرفته بودند و اشک می ریختند او اما بهت زده به پاسداران و خودروی گل کاری شده می نگریست. گویا چیزی گم کرده بود. رمقی در پاهایش نبود و به آرامی قدم برمی داشت جلوتر رفت. چند جوان و نوجوان که لباس خاکی پوشیده، چفیه انداخته و سر بند سبز بسته بودند با دست جمعیت را عقب زدند تا راه برای این زن باز شود و بتواند به خودرو نزدیک شود.

پسری حدودا ۱۸ ساله کاغذهای آچاری که عکس شهید روی آن چاپ شده بود بین جمعیت تقسیم می کرد. زنی کنار دیوار ایستاده و یکی از همان برگه ها را دستش گرفته بود. مردم همه منتظر آمدنش بودند.

صدای نوحه «سید رضا نریمانی» پخش شد. چند خانم در حاشیه جدول پیاده رو نشسته بودند یکی شان خیلی بی قرار بود و آرام آرام با نوای نوحه دم گرفته بود و زیر لب ذکر حسین می گفت.

پدرش را از دور دیدم او را می شناختم شب قبل هم در مراسم وداع با پیکر شهید او را روی سِن مراسم آورده بودند. کت شلوار طوسی و پیرهنی آبی تن کرده بود. چند بار دور پیکر پسر جوانش چرخید و سپس روی پیکر آرام گرفت و آهسته اشک می ریخت.

دوباره آن زن را از دور دیدم که کنار خودرو آرام گرفته بود و منتظر بود. خوب نمی توانستم او را ببینم. پیکر را که آوردند هم رزمانش سان نظامی گرفتند و او را تا کنار خودرو بدرقه کردند.

دختر هشت ماهه اش هم آمده بود. من ندیدم اما اعلام کردند که دخترش هم آورند. هانیه ای که برای عمری یتیم شد. هانیه ای که از هشت ماهگی داغ پدر دید و جای خالی تکیه گاه و پشتوانه زندگی اش، کمر کوچک و نحیف او را خم کرده بود.

و مجری سلام کرد: سلام بر ۱۱۰۰ شهید سربلند و افتخار آفرین ملایر، سلام بر ۲۲۵ شهید قهرمان لشکر ۴۳ امام علی، سلام بر ابراهیم خانی، سلام بر شهید شاملو، سلام بر محسن فارسی، سلام بر حاج علی تاجوک، سلام بر مصطفی طالبی، سلام بر حاج رسول حیدری، سلام بر مرتضی خانجانی و سلام بر همه شهیدان افتخار آفرین و سلام بر روح بلند و ملکوتی مدافع حریم امنیت « شهید علی نظری»

شعارهای «مرگ بر فتنه گر» و «مرگ بر آشوب گر» و «مرگ بر منافق» جمعیت در آسمان طنین انداز شده بود.

جمعیت از ابتدای صبح که آمده بودم بیشتر شده بود. خیابان شهدا مملو از مردان و زنانی بود که برخی سینه می زدند و برخی عکس شهید را دست گرفته و شعار می دادند. تعداد زیادی از زنان در پیاده رو ها و حاشیه جدول ها نشسته بودند. نگاهشان گاهی به پیکر بود و گاهی به مادری که بی رمق کنار خودرو نشسته بود و بی قراری می کرد.

یکی از همان بسیجی هایی که لباس خاکی پوشیده و کنار خودرو ایستاده بود بالا رفت و چند گل از روی پیکر برداشت، پر پر کرد و روی جمعیت ریخت. دختری حدودا سه ساله را روی دوش گرفتند و نزدیک پیکر کردند تا دستانش را به پیکر متبرک کند.

جوانانی که کنار پیکر ایستاده بودند، دستمال و چفیه هایی که خانم ها می دادند را روی پیکر می کشیدند. پیکر روی دست مردم تا میدان آزادگان بدرقه شد. برخی کاسبان از مغازه بیرون می آمدند و نگاه می کردند.

نوجوانی که لباس سبز پلنگی تن کرده بود و آستین هایش چند تا خورده و بالا رفته بود و سرشانه هایش کمی برایش بزرگ بود، قاب عکسی از شهید بدست گرفته بود و جلو جمعیت علمدار بود.

نگاهم به قاب عکس افتاد به چشمانی مضطرب که حالا آرام گرفته بود. به لبخندی عمیق که آماده رفتن بود به یاد این شعر افتادم:

با خنده ای که عکس تو در بر گرفته است

دیوار خانه چهره ی دیگر گرفته است

بعد از تو برق شور و شعف را هجوم اشک

از چشم های خسته ی مادر گرفته است

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی شهرستانها سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهادت کنار خودرو قاب عکس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۸۱۴۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عکسی از سیدحسین خمینی در هنگام نماز بر پیکر مادرش

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مراسم تشییع مرحوم «معصومه حائری»، همسر شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (ره)، با حضور اعضای بیت امام خمینی، جمعی از علما، فضلا و روحانیون در قم برگزار شد.

سیدحسین خمینی فرزند شهید مصطفی خمینی، سیدحسن خمینی، یاسر خمینی، سیداحمد خمینی و دیگر اعضای بیت امام و چهره های برجسته حوزه بر پیکر آن مرحومه اقامه نماز کردند.

۲۷۲۱۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900182